Een omvallende kraan en andere zomerse gedachten.

​

Misschien een beetje een zware vraag voor de zomerperiode maar fietsend door de duinen naar het strand hield de volgende vraag mij bezig: “Kun je zelf je werkelijkheid kiezen?” Werkelijkheid is toch ‘dat wat er is’ en daar kun je toch geen keuze in maken?

Wolken en strand vechten om aandacht.

Kijkend naar rechts zag ik het bedrijfsterrein en de grote stoomwolken van Corus in Ijmuiden. Kijkend naar links zag ik een (prachtig) duingebied met zandheuvels, meertjes herten en huppelende konijnen. Voortuitkijkend, een slingerend fietspad naar de zee en blauwe lucht. De richting waarin ik keek bepaalde mijn werkelijkheid. Met andere woorden: de waarheid is waar je kijkt. En kijken naar de wolken van Corus is een hele ander beleving van een zomerdag dan kijken naar de blauwe lucht en de zee.

Dé werkelijkheid bestaat niet.

Aangekomen op het strand, mijmerend en over zee uitkijkend, moest ik terugdenken aan een opmerking in de uitzending van zomergasten van schrijver Peter Buwalda. “De waarde van een roman ten opzichte van een “scherm” zit in de diepte die een roman aan een karakter kan geven”. In mijn vertaling: de diepte van kijken bepaalt de werkelijkheid.

Zittend op mijn badlaken in de zon, realiseerde ik mij juist dat je gevoel de werkelijkheid bepaalt. Kijken door een roze bril of een zwarte bril geeft een ander beeld. Het ene (te) positief en het andere (te) negatief.

Dus: werkelijkheid wordt (onder andere) bepaald door focus van kijken, diepte in kijken en gevoel bij kijken. En verschilt van persoon tot persoon en van moment tot moment. Er bestaan dus meerdere werkelijkheden naast elkaar. “De werkelijkheid” bestaat niet.

Wat hebben jij en ik aan deze zomerse gedachten?

Bewustzijn van het bestaan van verschillende werkelijkheden helpt. Bijvoorbeeld in het voorkomen van ongelukken als recent bij de brug in Alphen aan de Rijn. Wat zou er gebeurd zijn als het team er bewust voor had gekozen om iemand de specifieke taak te geven om alleen in de werkelijkheid van riscio’s te verkennen en dit uit te spreken?

Het kan ook leiden tot verrassende nieuwe ideeen. De werkelijkheid van een niet werkende lijm of de werkelijkheid van een perfect werkende lijm voor post it memo’s? En in mijn geval: ik kan kiezen om te kijken naar de zee of naar de wolken van Corus.

Hoe laat jij je leiden door je werkelijkheden?